پولیش خودرو چیست و چگونه انجام می شود؟ آموزش جامع + فیلم

هر لحظه خودروی ما در معرض حملات محیطی مختلف و آسیب‌های انسانی قرار دارد که میتواند صدمات جزئی و یا جدی را به خودرو وارد آورد. ولی این موضوع اصلا جای نگران ندارد، چرا که روش های زیادی برای برطرف کردن صدمات وارد شده به خودروها وجود دارد، که پولیش ماشین یکی از بهترین این روش‌‎ها است. با پولیش می‌توان خودرو را مانند روز اول، نو و براق کرد و آسیب های ایجاد شده روی بدنه آن را برطرف نمود. مبحث این مقاله کارواکس، به عنوان اولین مرکز تخصصی دیتیلینگ خودرو در ایران، به پولیش اتومبیل اختصاص یافته است. شما با مطالعه این مطلب کاملا با روش کار پولیش خودرو آشنا خواهید شد و خواهید دانست که یک پولیش چگونه باعث براق شدن سطوح شده و می‌تواند آسیب‌ها و صدمات ایجاد شده روی سطح خودرو را برطرف کند. همچنین خواهید دانست که پولیش چه کاربردی دارد و با انواع آشنا می شوید، ضمن اینکه نحوه استفاده و روش پولیش ماشین را یاد خواهید گرفت و می‌توانید به بهترین نحو و در مناسب ترین زمان از پولیش استفاده کنید و خودتان به بدرستی اقدام به پولیش خودرو خود نمایید.

پولیش چیست؟

پولیش در حقیقت فرایندی است که به برطرف کردن نواقص، لکه، فرو رفتگی، خراش، جرم‌های روی انواع سطح و همچنین براق کردن آن اشاره دارد. به بیان دیگر در فرایند پولیش، علاوه بر بدنه خودرو میتوان انواع سطوح مختلف فلزی، چوبی، سنگی، سرامیکی و... را به وسیله دستگاه پولیش براق و درخشنده کرد.

پولیش خودرو چیست؟

پولیش خودرو: در فرایند پولیش خودرو، یک لایه بسیار نازک از رنگ خودرو به وسیله دستگاه پولیش و مواد پولیش برداشته می شود که به دنبال آن خراش‌های سطحی، لکه‌ها، جرم‌ها، رسوبات و هر گونه نواقص سطحی روی بدنه خودرو از بین می رود و براق و درخشان می گردد. پولیش حاوی مواد ریز ساینده ای است که با اصطکاک چرخش پدی که دستگاه پولیش روی بدنه خودرو ایجاد می کند، باعث لایه برداری و در نتیجه احیای رنگ می‌شود. میزان مواد ساینده داخل فرمولاسیون مواد پولیش با توجه به میزان زبری پولیش ( زبر، نیمه زبر و یا آنتی هولوگرام ) متفاوت است، اما فرمولاسیون تمامی پولیش‌های حرفه ای باید پایه آب و فاقد مواد پرکننده از جمله سیلیکون باشد.

به بیان دیگر، در فرایند پولیش بدنه خودرو با از بین رفتن یک لایه بسیار نازک از رنگ خودرو، لایه زیرین رنگ که جدید، بدون خراش و نقص است، نمایان می شود. اما نباید فراموش کنید که میزان لایه برداری پولیش با کیفیت توسط یک دیتیلر حرفه‌ای که از ابزار مناسب استفاده می‌کند، در مقابل ضخامت رنگ بنه مقداری بسیار ناچیز است. پس این تصور که پولیش باعث از بین رفتن رنگ می‌شود کاملا نادرست بوده که به دنبال تجربه پولیشکاری در مراکز غیر تخصصی و استفاده از مواد بی کیفیت ایجاد شده است.

پولیش چه کاربردی دارد؟ 

پولیش خودرو عوارض ایجاد شده روی رنگ را ترمیم می‌کند، اما در مورد کاربرد پولیش، همیشه به یاد داشته باشید که معجزه نخواهد کرد. پولیش نمی‌تواند روی خودروی شما رنگ ایجاد کند، اما می‌تواند رنگ های آسیب دیده را ترمیم کند؛ به این شرط که ضخامت رنگ خودرو، برای لایه برداری مناسب و زیر این رنگ آسیب دیده، رنگ سالمی وجود داشته باشد.

با پولیش می‌توان خراش‌های سطحی خودرو را از بین برد. ضمن اینکه جرم، رسوبات آب و لکه‌های عمیق خودرو نیز با پولیش برطرف خواهد شد. پولیش با حذف یک لایه از سطح خودرو، آسیب‌های سطحی ایجاد شده روی بدنه را برطرف می‌کند. پولیش کاری را می‌توان برای قسمت‌های مختلف خودرو مثل شیشه، بدنه، چراغ‌ها و بخش‌های پلاستیکی آن به کار برد، اما برای هر کدام پولیش‌های مخصوص وجود دارد که به ترتیب می‌توان پولیش شیشه، پولیش بدنه خودرو، پولیش چراغ ها و پولیش و بازساز پلاستیک را اشاره کرد.

انواع رنگ و لایه های مختلف رنگ خودرو

برای اینکه با پولیش ماشین بیشتر آشنا شوید، لازم است که از رنگ خودرو نیز شناخت کافی پیدا کنید، که ما در این بخش به آن می پردازیم. به طور کلی رنگ خودروها در سه گروه اصلی قرار می گیرد که با نام‌های رنگ روغنی، رنگ متالیک و رنگ صدفی از یکدیگر تفکیک شده و بر روی لایه ای به نام آستر پاشیده می‌شوند.

قبل از پوشش آستر، بر روی بدنه فلزی دو لایه پوشش قرار داده می‌شود. لایه اول، پوشش فسفات است که اصلی ترین لایه محافظ در برابر زنگ زدگی بدنه خودروست و حالتی شبیه آب رودخانه دارد که فلز را تبدیل به گالوانیزه می‌کند. لایه دوم قبل از پوشش آستر، لایه ED است، که اولین لایه روی بدنه می‌باشد و نقش واسطه برای افزایش چسبندگی بین فلز و لایه های بعدی را دارد.

1. رنگ های روغنی یا ساده (Gloss, Solid)

رنگ اتومبیل‌ها در ابتدا همگی به رنگ روغنی بودند که در بازار به نام رنگ 21 شناخته می شود. این تیپ رنگ آمیزی به دو صورت سه لایه و دو لایه وجود دارد. در رنگ آمیزی به صورت سه لایه، لایه اول آستر یا پرایمر است که با یک لایه رنگ شامل پیگمنت‌های پراکنده رنگ آمیزی شده و در انتها با یک لایه و روکش بی رنگ به نام کیلر (Clear Coat) پوشیده می‌گردد که این لایه کیلر باعث افزایش مقاومت و همچنین درخشندگی رنگ می گردد.
در برخی موارد هم به جای استفاده از لایه کیلر، رنگ آکریلیک را با یک ماده سخت کننده ایزوسیانات ترکیب کرده و بصورت تک لایه، بدنه خودرو را رنگ آمیزی می کنند که این ترکیبات موجب افزایش سختی و چسبندگی رنگ روی بدنه می شود.

2. رنگ‌های متالیک (metallic)

این رنگ‌ها را که در بازار با نام رنگ 54 می شناسند، همانند رنگ‌های روغنی هستند که لایه ای از کیلر دارند، اما با این تفاوت که در رنگ‌های متالیک مقدار مشخصی (حدود 2%) از پودر فلز (مانند آلومینیوم) به رنگ اضافه می‌شود. خودروهای رنگ آمیزی شده با رنگ متالیک درخشش بیشتری دارند و جلوه بهتری به خودرو می دهند، در نتیجه خط و خش‌‎های کوچک و ریز نیز باتوجه به برق فلز موجود در این رنگ‌ها از دور قابل تشخیص نیست.

در صورت نبودن لایه کیلر، رنگ متالیک به هیچ عنوان دوام و براقیت نخواهد داشت. اما به دلیل وجود لایه کیلر و یا محافظ، رنگهای متالیک دوام بسیار بالاتری نسبت به رنگهای معمولی دارند چرا که هر آسیبی ابتدا به سطح کلیر که لایه ضخیمتری نسبت به لایه های دیگر است خواهد رسید و مستقیما به رنگ اصلی وارد نمیشود. اما این نوع رنگ در طی مرور زمان بیشتر حالت ماتی به خود میگیرد، زیرا خراش‌های ریز و درشت آن به سادگی به چشم نمی‌آیند اما باعث مات دیده شدن رنگ خواهند شد. این ماتی به دلیل بازتابش زاویه دار نور از سطح بدنه می‌باشد.

3. رنگ‌های صدفی (Pearlescent)

رنگ‌های صدفی مانند رنگ‌های متالیک است و تفاوت آنها در استفاده از براده‌های سرامیک خودرو به جای فلز بوده که به آن ها میکا (Mica) گفته می‌شود. در واقع این رنگ‌ها، شامل برش‌های بسیار کوچک از صفحات عنصر میکا است که بازتاب‌های نوری خاصی را ایجاد می‌نماید و بر اساس نور تابیده شده و جهت نگاه بیننده، طیف آن تغییر می‌کند.

رنگ‌های دیگری هم وجود دارد که بصورت خاص و سفارشی هستند و بیشتر برای خودروهای تشریفاتی و تجملی استفاده می‌شود. این رنگ‌ها براقیت و درخشندگی بیشتری نسبت به سایر رنگ ها دارند. برخی دیگر از رنگ‌ها که رنگ مات نامیده می شوند، در خودروهای خاص و گران قیمت بکار می روند.
در این تیپ از رنگ‌ها، سطح رنگ ساده را با پوششی از اپوکسی به همراه روکشی از PVC می پوشانند که از درخشش رنگ جلوگیری کرده و باعث ایجاد ظاهری مات در بدنه خودرو می گردد.

انواع آسیب های وارده به رنگ خودرو

برای اجرای پولیش ماشین، پس از آشنایی با انواع رنگ خودرو، باید از آسیب‌های وارد شده به رنگ خودرو نیز شناخت داشته باشید. علاوه بر این، به طوری کلی اگر شما بتوانید نوع آسیب وارده به رنگ خودرو را تشخیص دهید، بسیار عالی است چراکه اولا در هنگام تصادفات می‌توانید با این تشخیص، مقدار خسارت و آسیب وارده به خودرو را برآورد نمایید و ثانیا قبل از اقدام و هزینه کردن، تشخیص دهید که چه اقدامی در جهت رفع آسیب باید انجام دهید. به طور کلی آسیب‌های رنگی، بر اثر عدم دیده شدن رنگ اصلی و یا شکست نامنظم نور بر روی سطح نمایان می گردند.

1- جاماندگی رنگ روی رنگ

فرض کنید در خیابان خودرویتان با خودروی دیگر به آرامی برخورد می کند و پس از مشاهده متوجه می شوید که رنگ صدمه دیده اما بدنه آسیبی ندیده است و اصطلاحا قر نشده است. وقتی دو خودرو با یکدیگر برخورد می کنند، با توجه به نوع برخورد و کیفیت رنگ آن‌ها، یک خودرو غالب و دیگری مغلوب می شود و در نتیجه رنگ یک خودرو بر روی خودروی مقابل باقی خواهد ماند. این بهترین حالت است(در صورتی که رنگ روی خودروی شما باقی بماند)، زیرا رنگ خودروی شما آسیب ندیده و تنها مقداری رنگ خودروی مقابل، روی آن باقیمانده است که با استفاده از خمیر کلی بار، کمی پولیش نرم و گاهی اوقات حتی با یک تکه دستمال مرطوب قابل تمیز کردن و رفع شدن است.

مشابه این اتفاق میتواند بر اثر برخورد سپر خودروی مقابل به خودروی شما و باقیماندن قسمتی از پلاستیک آن به وقوع بپیوندد، که در این صورت هم خطوطی سیاه رنگ روی رنگ خودرویتان باقی میماند که بازهم قابل رفع شدن هستند.

2- ساییدگی رنگ

گاهی اوقات رنگ خودرو بر اثر ساییدگی به شکل نا مطلوبی در میاید که این اتفاق بر اثر کشیده شدن یک وسیله و یا لباس افراد به بدنه یا ساییده شدن ناخن و انگشتر زیر دستگیره رخ می دهد. این آسیب که خراش سطحی بوده، به راحتی توسط پولیش خش گیر یا پولیش نیمه زبر قابل رفع است.

3- ماتی رنگ

خیلی مواقع سطح رنگ یک خودرو کاملا سالم دیده می‌شود (و واقعا هم سالم است) اما در ظاهر، رنگ خودرو مات و به اصطلاح بی روح شده است، در حالی که هیچ گونه خط و رنگ پریدگی و یا قرشدگی روی خودرو وجود ندارد. این اتفاق بر اثر برخورد و مجاورت سنگ ریزه ها و گرد وغبار معلق در هوا در سرعت های بالا، رخ می‌دهد و باعث ایجاد خطوط بسیار ریز و میکرونی روی سطح رنگ شده که به صورت عادی دیده نمی شوند ولی در نگاه کلی، باعث ماتی رنگ خودرو می شوند.
دلیل این مسئله شکست نامنظم نور روی رنگ است چرا که هر جسمی برای براق دیده شدن باید شکست کامل و منظم نور را داشته باشد که کامل ترین این شکست نور در آینه اتفاق میافتد.

در این مورد نیز پولیش می تواند سطح را صاف و هموار کند تا شکست نور مانند یک آینه کامل شود و اینگونه خودرو براق و درخشنده دیده شده و رنگ از حالت ماتی خارج می شود. نوع دیگری از ماتی بر اثر چسبیدن شهد گیاهان، دانه های رنگی اطراف و... به وجود می آید که با خمیر کلی بار (Clay Bar) به خوبی قابل رفع هستند.

4- خطوط سطحی

 این گونه خطوط فقط به صورت یک خراش سطحی و نازک روی رنگ دیده شده و بر اثر برخورد و کشیده شدن اشیا خارجی ایجاد می شوند که توسط یک پولیش تک مرحله ای قابل ترمیم و رفع می باشند.

5- خطوط عمیق

 این خطوط دارای عمق زیادی هستند و به خوبی در مقابل چشم قرار می گیرند و به دلیل عمق بیشتر، نیاز به پولیش کاری بیشتری دارند که گاه نیاز است ابتدا با کمک دستگاه پولیش روتاری و پولیش زبر و سپس توسط دستگاه اوربیتال و پولیش نرم یا آنتی هولوگرام آنها را ترمیم کرد.

6- خطوط خیلی عمیق

این خطوط بدترین نوع خط هستند که حتی عمق آنها ممکن است به سطح فلزی بدنه رسیده باشد (یعنی لایه های زیرین و آستر مورد آسیب قرار گرفته اند)، پولیش برای رفع این گونه خطوط ناتوان است و تنها می تواند کمی از عمق، طول و ضخامت این خطوط کم کرد، همچنین با استفاده از پولیش ماشین می‌توان تیزی لبه های این خطوط را از بین برد تا از وضوح این خطوط کاسته شود.

7-  آفتاب سوختگی

سوختگی رنگ در سالهای گذشته دو گروه سوختگی ناشی از نور آفتاب و شعله را شامل می‌شد، اما در سالهای اخیر سوختگی نوع اول به دلیل بالا رفتن تکنولوژی و کیفیت رنگ بسیار کم شده است. در هر حال انواع سوختگی تقریبا به یک شکل دیده می‌شوند اما باطن مسئله میتواند کاملا متفاوت باشد، در صورتی که سوختگی سطحی یا عمقی باشند، هر دو در ظاهر یک شکل دیده می‌شوند، اما اگر سوختگی فقط در لایه اولیه است و به لایه زیرین نرسیده باشد قابل ترمیم خواهد بود، اما در صورتی که به لایه های زیرین رسیده باشد کاری از دست پولیش ساخته نیست.

آفتاب سوختگی فرآیند اکسید شدن سطح کیلر یا رنگ (Oxidation Damage) است. مولکول های اکسیژن همه جا وجود دارند و همجواری اکسیژن با سایر مولکول‌ها باعث می شود مولکول های سطح به مرور الکترون از دست بدهند و سطح اکسید شود. گرمای زیاد آفتاب، رطوبت بالا و نا مرغوب بودن جنس کیلر باعث تشدید این اکسیداسیون می‌شود.
در صورتی که تمام ضخامت رنگ اکسید نشده باشد، برای ترمیم سطح اکسید شده ابتدا باید با استفاده از کلی بار آلودگی‌های روی سطح اکسید شده را حذف کرده و سپس با استفاده از پولیش زبر و نرم سطح را پرداخت نمایید.

8- تاثیرات شیمیایی

مواردی همچون "باران اسیدی" یا شستشوی خودرو توسط "آب سخت" میتواند دانه های ریزی را روی رنگ و حتی شیشه‌های خودرو ایجاد کند که بر اثر خوردگی سطح به وجود می آیند و این دانه‌ها توسط پولیش لکه بر قابل رفع هستند. لک ناشی از باران های اسیدی در شهرهای صنعتی و مناطقی که هوا آلوده تر است، بیشتر اتفاق می‌افتد.

در مناطق گرمسیر و مناطقی که آب املاح بیشتری دارد، خودرو بایستی پس از شسته شدن به سرعت خشک گردد، در غیر این صورت آب روی خودرو به سرعت خشک شده و املاح روی سطح بدنه باقی می‌ماند که این املاح باعث آسیب به رنگ بدنه می گردد. رد باران های اسیدی یا رد ناشی از مواد شیشه شوی مخزن را می‌توان با استفاده از پاک کننده مواد اسیدی (Acid Rain and Water Stain Remover) از بین برد. فضولات پرندگان نیز به دلیل دارا بودن اسید، درصورتی که از روی بدنه خودرو پاک نشود می‌تواند باعث آسیب رساندن و حتی از بین بردن رنگ خودرو گردد.

ویژگی‌های مواد پولیش

 پولیش یک نوع ساینده است و دقیقا مانند یک سنباده عمل می‌کند، اما با دانه‌های بسیار ریزتر از سنباده می‌تواند عمل پرداخت را بسیار ظریف انجام دهد و این عمل بر اثر مالش مواد پولیشی و اصطکاک دانه‌ های موجود در آن انجام می شود. این اتفاق در همه انواع پولیشهای واقعی موجود در دنیا، با نسبت های کم و زیاد رخ می‌دهد.

وقتی قصد براق کردن و یا ترمیم رنگ اتومبیل خود را توسط پولیش و خرید پولیش دارید، در واقع یک لایه از سطح رنگ را از بین می‌برید. همچنین در حالتی که شما از یک پولیش فلز برای براق کردن یک قطعه فلزی استفاده می‌کنید بازهم یک لایه از آن فلز را حذف خواهید کرد. نتیجه این عمل، نمایان شدن یک سطح کاملا تمیز و سالم جدید می‌باشد که در زیر لایه رویی بوده است. مسلما با این کار ضخامت لایه رویی کمتر خواهد شد، هرچند که ضخامت لایه حذف شده آنقدر جزئی است که تاثیر بسزایی در کیفیت کلی رنگ ایجاد نمیکند.

تقسيم بندي اصلي پوليش‌ها بر اساس قدرت لایه برداری آنها انجام ميگيرد و هرچقدر اين قدرت بالاتر باشد، پوليش زبرتر و خشن‌تر بوده و بالعکس. اگر پوليشي بدون هيچ گونه مواد ساينده به شما معرفي گردد بايد نام آن را واکس بگذاريد چراکه نام پوليش به منظور عمل سايندگي آن ماده  است.

موضوع مهم دیگر در انتخاب پولیش خودرو، استفاده از پولیش‌هایی است که حاوی کمترین میزان مواد چرب مانند پارافین یا سیلیکون باشند، زیرا این مواد چرب روی خط و خش و آسیب ها را پوشانده و آسیب ها زیر مواد چرب پنهان شده که با شستن و به مرور، این مواد چرب از بین رفته و آسیب ها نمایان می گردند. درصورتی که اگر از پولیش های بدون سیلیکون (Silicone Free) و فاقد مواد چرب استفاد شود، آسیب به طور کامل حذف و برطرف می گردد.

به طورکلي و عمومي، پوليش‌ها معمولا در دو نوع زبر و نرم عرضه مي‌گردند این دسته بندی، از پولیش هایی با لایه برداری (Cut) شروع شده و به سمت واکس هایی که باعث ایجاد لایه روی سطح می‌شوند (سیلانتها) حرکت می‌کند. در رابطه با شناخت پولیش‌ها دو آیتم کات و گلاس (Cut & Gloss) وجود دارد که هرچه فاکتور کات بیشتر باشد پولیش لایه برداری بیشتری دارد و هر چه فاکتور گلاس بالاتر بوده نشان دهنده ایجاد براقیت و درخشندگی بیشتر است.

انواع مواد پولیش؛ از زبر تا نرم

1. پوليش زبر

اين پوليش خودرو داراي خاصيت لایه برداری فوق العاده بالا است، به طوري که قدرت سايندگي آن با نرم‌ترين سنباده  1200 مقايسه مي‌شود (پس پولیش زبر را به شوخی نگیرید). با استفاده از اين پوليش، خراش‌هاي عميق به راحتي از بين مي‌روند (خراش هايي که هنوز به سطح زير رنگ نرسيده باشند) و البته سطح پوليش شده به دليل زبري بالاي پوليش کاملا مات خواهد شد و نياز است پس از استفاده از اين پوليش، سطح رنگ با يک پوليش نرم تر پرداخت شود.
پس توجه داشته باشيد که پوليش زبر به تنهايي قابل استفاده نبوده و مکمل آن پوليش نرم است. مصرف مکرر و بيش از حد پوليش زبر (خشن)، مي‌تواند باعث ناپايدار کردن و نهایتا از بین بردن رنگ اتومبيل شود.

2. پوليش نرم

اين پوليش نيز داراي خاصيت سايندگي بسيار ظريفي است، به طوري که سطح را کاملا براق و صاف نموده و کليه خطوط و خراش هاي سطحي را از بين مي‌برد، از اين پوليش مي‌توان به صورت موضعي و در قسمتي از بدنه خودرو استفاده کرد و يا به صورت کلي تمام سطح بدنه خودرو را پوليش نمود. همچنين اين پوليش گاهي جهت تميز کردن لکه‌هاي محيطي مانند قير، شيره درختان و... که به راحتي از روي بدنه خودرو پاک نمي‌شوند، مورد استفاده قرار می گیرد. 

3. پوليش تک مرحله

پوليش متوسط یا تک مرحله‌ای در حقيقت يک نوع پوليش با خاصیت لایه برداری کم تا متوسط و خاصیت براقیت متوسط تا زیاد است، که علاوه بر حذف آسیب‌های سطحی، براقيت بيشتري را بر روي بدنه خودرو ایجاد می‌کند.

4. واکس

هرچند که واکس در گروه پوليشهای خودرو قرار ندارد و جايي در اين مقاله ندارد، اما در مواردي قابل استفاده است. زمانی که سطح رنگ خودرو صاف و بدون موج باشد و نيازي به پوليش نداشته باشد، در اين صورت واکس با اعمال لايه اي از چربي مخصوص درخشندگی را بيشتر مي‌نمايد. اما توجه داشته باشيد که يک واکس خودرو خالص به هيچ عنوان خاصيت خش برداري و پرداخت کاري را ندارد و تنها براقیت فوق العاده ای می‌کند. براقیت ایجاد شده آن به واسطه به جا ماندن چربی های مخصوص بوده که موقت و مقطعی است.

نکات مهم که باید برای پولیش کاری بدانید.

نکته اول 

وقتی می خواهید با پولیش کاری یک خراش را ترمیم کنید، در ابتدا با ناخن دست خود آن را لمس کنید. اگر خط به خوبی با ناخن قابل لمس است و می‌توانید عمق آن را تشخیص دهید، پس این خط، یک خط عمیق می باشد. اما اگر قابل لمس نیست و یا کم لمس می شود این خط سطحی است. این حالت بیانگر این مطلب بوده که خط روی کیلر ایجاد شده و به عمق رنگ یا آستر نفوذ نکرده است.

در شرایطی که کیلر کاملاً سالم باشد می توان خطوطی را که حتی در عمق حدود 40 میکرون ایجاد شده را هم از بین برد. برای خطوط عمیق باید تشخیص دهید که عمق آن چقدر است و این کار به صورت اصولی با دستگاه های ضخامت سنج مخصوص انجام می‌شود، اما به صورت تجربی با شدت لمس باید تشخیص داده شود.

نکته دوم 

در صورتی که روی بدنه خودرویی خطوط عمیق وجود دارد و یا سطح رنگ قبلا پولیش و سنباده خورده و ضخامت رنگ کم شده است، هرگز نباید روی این خودرو پولیشکاری سخت انجام شود، چرا که به سطح بدنه آسیب بسیار جدی وارد خواهد شد. برای پولیش کردن نباید بیشتر از 50٪ لایه خارجی را با پولیش از بین ببرید، زیرا در این صورت حتی اگر خراش موجود از بین برود اما در عوض رنگ خودروی شما بسیار آسیب پذیر خواهد شد.
دقت داشته باشید که اگر بیشتر از 75٪ لایه خارجی را حذف کنید، رنگ خودروی شما  صدمه می بیند و تغییر رنگ در آن دیده خواهد شد، پس هیچ گاه به فکر برداشتن بیش از 50٪ ضخامت رنگ نباشید.

نکته سوم

 نکته دوم که باید بدانید در مورد پایین ترین لایه( سطح فلزی بدنه خودرو) است، به عنوان لایه پایه یا بیس خوانده می‌شود. لایه اول (لایه بعد از بدنه) یک لایه پرایمر یا آستر بوده که واسطه میان رنگ اصلی و بدنه می‌باشد. این لایه چند کاربرد از جمله چسبیدن خوب رنگ به بدنه، خشک شدن سریعتر، عدم شره قبل از خشک شدن، پر کردن نواقص و ایرادهای سطح فلز مانند پرسکاری و خمکاری، مقاومت در برابر رطوبت و اشعه UV، سفید شدن زمینه رنگ اصلی جهت پوشش مناسب تر و... دارد. لایه اول سفید بوده و حدود50 میکرون ضخامت دارد.

نکته چهارم 

نکته سوم که باید بدانید، در ارتباط با لایه دوم یعنی لایه رنگ اصلی است، که بر روی لایه آستر قرار میگیرد. این لایه شامل رنگدانه های رنگ اصلی بوده و بین 20 تا 30 میکرون ضخامت دارد.

در رنگهای متالیک لایه سومی نیز با نام کیلر وجود دارد که یک لایه ضخیم و شفاف بوده و در آخرین مرحله و روی رنگ اصلی قرار میگیرد. این لایه وظیفه محافظت از رنگ اصلی را دارد و همچنین ایجاد شفافیت و درخشندگی بیشتری می‌کند. (در رنگهای متالیک علت دوام و استحکام بیشتر این نوع رنگ ها وجود لایه شفاف کیلر میباشد که باعث ضخیمتر شدن رنگ نیز میشود) لایه کیلر بین  40 تا50 میکرون ضخامت دارد، ضخامت این لایه‌ها در خودروهای مختلف، متفاوت است. این ضخامت ها برای این بیان شد که نسبت بین لایه‌های مختلف رنگ را متوجه شوید.

نکته پنجم

زمانی که یک خراش روی بدنه خودرو ایجاد می‌شود، این خراش می‌تواند به نسبت عمق خود به هر یک از لایه‌ها آسیب بزند و متاسفانه در صورتی که از لایه خارجی و کیلر (سطحی ترین لایه) بگذرد قابل ترمیم نخواهد بود (اکثر خراش ها بر روی لایه سطحی قرار دارند). برای ترمیم این خراش‌ها لازم است لایه خارجی آنقدر پرداخت شود تا ضخامت آن از عمق خراشها کمتر شود و در این صورت خراش حذف می‌شود.

توجه داشته باشید که کل فرایند و عملی که یک پولیش انجام می‌دهد به همین سادگی است و به زبان ساده تر می‌توان گفت پولیش خودرو همانند یک سنباده عمل می‌کند و این لایه برداری باعث حذف شدن سطح کهنه خارجی شده و سطح جدیدی را نمایان میکند که نو و درخشنده خواهد بود.

برای پولیش هیچ فرقی ندارد که تنها یک خراش عمیق را ترمیم کند و یا فقط به قصد درخشان کردن و براق کردن خودرو استفاده شود و همچنین تفاوتی ندارد که خودرو نو و یا کهنه باشد. اما روش استفاده از پولیش می‌تواند، کاملا نتیجه را معکوس کرده و حتی به رنگ خودروی شما آسیب برساند. پس در صورتی که قصد استفاده از پولیش را در منزل دارید و تجربه این کار را ندارید، با مطالعه دقیق و مجدد این مقاله و با دقت فراوان اقدام به این کار نمایید تا خودروی خود را زیبا و درخشنده نمایید.

نکته ششم

در هنگام استفاده از سنباده نیز دانستن چند نکته ضروری است. شما باید منطقه ای که خط در آن قرار دارد به فاصله 10 سانتی متر اطراف خط را با استفاده از چسب بپوشانید تا محدوده سنباده کاری مشخص گردد. سنباده، لایه برداری به مراتب بیشتر از پولیش دارد پس مراقب باشید که بیش از حد ضخامت رنگ حذف نگردد.

سطح بدنه در حین کار با سنباده همیشه باید مرطوب و لغزنده باشد، برای این کار می‌توانید ترکیب آب و صابون را بر روی سطح اسپری کنید. همواره بین سطح دست و سنباده واسطه ای از جنس فوم یا اسفنج قرار دهید تا فشار بصورت یکنواخت روی تمام قسمت های سنباده اعمال شود. بهتر است از سنباده پوستاب که از نظر زبری 3000P می باشد و یا حتی سنباده نرم تر و یا کار شده، برای از بین بردن خطوط روی بدنه استفاده گردد.

نکته هفتم

بهتر است سنباده را با زاویه 90 درجه نسبت به خط بر روی بدنه کشیده شود، این حرکت، سریعترین حالت برای رسیدن به عمق خط و ناپدید شدن آن می باشد. پس از فرآیند سنباده کشیدن و از بین بردن خطوط عمیق مورد نظر از روی بدنه، سطح بدنه به دلیل ایجاد هولوگرام و خش‌های سطحی، مات و کدر خواهد شد. پس از اتمام کار کشیدن سنباده، این هولوگرام ها را با استفاده از پولیش آنتی هولوگرام و نیمه زبر از بین می رود و سطح براق می‌گردد.

انواع پولیش کاری

پولیش کردن خودرو به دو روش دستی و با استفاده از دستگاه پولیش انجام می پذیرد. برای پولیش کاری با استفاده از دستگاه، از نظر نوع چرخش و دوران، سه تیپ دستگاه پولیش وجود دارد:

• دستگاه پولیش روتاری (Rotary): نحوه گردش پایه پد این دستگاه حول نقطه مرکز است و همانند دستگاه فرز عمل می کند، با این تفاوت که در دستگاه پولیشر دیمر وجود دارد که می توان سرعت دستگاه را تغییر داد (معمولاً سرعت در دستگاه پولیشر از 1000 دور در دقیقه تا حدود 5000 یا 6000 دور در دقیقه قابل تغییر می باشد). در این تیپ دستگاه ها به دلیل تمرکز چرخش در یک ناحیه، سطح زیر دستگا سریع گرم شده و سرعت لایه برداری بالا می باشد. در صورت نگه داشتن بیش از حد دستگاه در یک نقطه، سطح رنگ به شدت آسیب خواهد دید.
•  دستگاه پولیش اوربیتال (Orbital): در این دستگاه پولیشر، حرکت پایه پد به شکل اوربیتالی و لرزشی می باشد. لایه بردار این دستگاه‍‌ها بسیار کم است.
•  دستگاه پولیش DA (Dual Action): این دستگاه‌ها جدیدترین نسل دستگاه‌های پولیشر می باشند، که ترکیبی از دو حرکت چرخشی و اوربیتالی را ایجاد میکنند.

نحوه انجام پولیش ماشین

 1. بدنه خودرو را به خوبی شسته و خشک کنید.

قبل از اقدام به پولیش کاری حتما توجه داشته باشید که سطوح مورد نظر گلی و کثیف نباشند. بهتر است قبل از پولیش کاری یک بار به صورت خیلی سطحی بدنه خودرو را بشوئید تا سطح هیچ گونه کثیفی نداشته باشد (دانه های گل روی بدنه در هنگام پولیش کردن خود باعث ایجاد خطوط و خراشهای جدید خواهند شد). بعد از شستشو، خودرو را در محلی قرار دهید تا کاملا خشک شود و هیچ رطوبتی در هنگام پولیش کردن وجود نداشته باشد.

در هنگام پولیش کاری نباید سطح بدنه خودرو داغ باشد، یک دمای معمولی و به دور از نور مستقیم خورشید بهترین حالت است (داغ بودن بدنه خودرو و سرد بودن بیش از حد باعث ماسیده شدن پولیش روی بدنه خواهد شد و کار را دشوار خواهد کرد).

2. در ترمیم موضعی، قسمت مخدوش شده را با آب و مواد شوینده بشویید.

برای ترمیم خط افتادگی بصورت موضعی، ابتدا قسمت مخدوش را با محلول آب و مواد شوینده شسته تا گرد و غبار و آلودگی ها تمیز شوند. سپس ذرات چسبیده به سطح (مانند شیره درختان، گرد رنگ، رسوبات و ...) که با شستن، از سطح جدا نمی شوند، با استفاده از کلی بار و مواد لوبریکنت از روی سطح رنگ بدنه جدا کنید. برای ترمیم خط افتادگی، شما نمیتوانید خط را پاک کنید بلکه باید رنگ اطراف ناحیه آسیب دیده را بسایید تا با عمق خط همسطح شود.

همانطور که حدس میزنید، هدف این است که رنگ اطراف را بدون آسیب رساندن یا وارد شدن به لایه بعدی رنگ، همسطح عمق خراش کنیم. اگر سطح کار بزرگ است به دستگاه پولیش نیاز دارید، در غیر این صورت برای مناطق کوچکتر می‌توان با استفاده از پولیش، پد پولیش یا پنبه نرم و دستمال می توانید کار را انجام دهید.